Het verhaal van Hanneke Torremans

Kanker. We waren amper getrouwd toen Jan de ziekte van Hodgkin kreeg. In negen jaar tijd keerde het drie keer heftig terug, maar gelukkig waren wij telkens sterker! 

Vanaf de eerste keer dat de Verbeeten Challenge startte deden we mee. Samen fietsen met onze vrienden. Dit jaar wordt het onze achtste keer! En ieder jaar namen we iemand met ons mee in gedachten. Vorig jaar mijn schoonzusje Gerrie. Ze wachtte ons bij de finish op, met haar mooie rode pruikje en voor ons allemaal een roos. Dit jaar fiets ze zelf mee en daar zijn we dankbaar voor.

En ook dit jaar fietsen we voor een bijzonder iemand; mijn lieve zus Marianne, ons Marietje. Eind oktober kreeg zij de diagnose longkanker. In acht weken tijd verloor zij de strijd. Je eigen zus zo snel verliezen en in korte tijd zoveel verdriet verwerken, dat is eigenlijk niet te doen. 

Ik breidde mutsjes voor ons Marietje, maar het ging zo snel dat ze deze nooit gedragen heeft. “Marietje we fietsen dit jaar voor jou, want je zult ons best ergens zien. Ik neem je muts met mij mee, want het is nu onze muts!” 

Als vriendengroep zullen we altijd de motivatie houden om mee te doen. Dit jaar dragen we een groot verdriet extra met ons mee en dat is het verlies onze allerbeste vriend Ger. Op een brute manier is hij uit ons leven genomen. “Lieve Ger, ook jij zit bij ons op de fiets. En denk eraan, geef jullie Ellen af en toe een duwtje in haar rug op zondag 2 april.”